تکامل بخش ایرانی دلتای اروند طی هولوسن با استفاده از شواهد رسوبشناسی

دلتاها از پویاترین لندفرم­های ژئومورفولوژیک هستند که به طور همزمان تحت تأثیر فرآیندهای دریا و خشکی قرار دارند. دلتای اروند به دلیل شیب بسیار کم در پیش کرانه، طی آخرین دوره کواترنری تا حال حاضر تحت تأثیر تغییرات ائوستاتیکی آب خلیج فارس و رسوب­گذاری رودخانه تحوّلات زیادی را تجربه نموده است که از دیدگاه بنیادی ژئومورفولوژی تاکنون به آن پرداخته نشده است. دستیابی به نحوه تغییر و تکامل دلتای اروند مهم­ترین هدف این پژوهش می­باشد. داده­های حاصل از نتایج ژئوشیمی (XRD و ICP)، دانه­بندی و تعیین سن رسوباتِ هفت مغزه برداشت شده، مهم ترین ابزارهای پژوهش می باشند. نتایج بازسازی دیرینه محیط­های رسوبی و فرآیندهای شکل­زای دلتا در ارتباط با تغییرات تراز آب خلیج فارس، سه محیط رسوب­گذاری رودخانه­ای، تالابی و جزر و مدی را شناسائی کرد. آنالیزهای ژئوشیمی نسبت به دانه بندی در این دلتا به مراتب بهتر توانسته به تحلیلی منطقی­تر از شرایط محیط­های رسوب­گذاری گذشته کمک کند. آنالیز ایزوتوپ  و  به همراه سایر مطالعات پیشین نشان داده است دلتای اروند در اثر تداخل فرآیندهای فعال رودخانه­ای (PB2300) با پیشروی و پسروی­های مکرر آب دریا (از 9000 سال پیش) شکل گرفته است.